Gaat duurzame drop nou echt de wereld redden?
Duurzame consumentenmerken. In ouderwetse sales- & marketingtaal, onze Ideal Customer Profile. Positief ingestelde merken met veelal inspirerende verhalen om het gedrag van de consument te veranderen. Ten gunste van onze wereld.
Maar (nog) niet de hoek waar de massa zit, waar miljarden winst wordt gemaakt of waar marketing op grote schaal invloed heeft op gedragsverandering. Meer dan eens stellen we onszelf de vraag, gaan duurzame drop, koffie, zonnebrand of chocolade de wereld nou echt redden?
Kunnen we niet beter de CSR-Manager van een machtig olieconcern, zeg Shell, een ringel geven? Maak je dan in potentie niet veel meer impact?
Used to B-corp
Pitchen voor Shell. Veel meer bureaus dan je denkt doen eraan mee. Helaas verloor Havas Lemz haar B-Corp status door een pitch die haar Franse moederbedrijf won, ter waarde van miljoenen. If we want to go well, we go Shell, maar dan in het Frans.
Ik vraag me af, kan een internationaal gerenommeerd bureau dat in staat is om gedrag op grote schaal positief te beïnvloeden, niet juist druk uitoefenen om een bedrijf zoals Shell van binnenuit te veranderen? Of is de samenwerking met Shell bij voorbaat een enkeltje naar de reputatiehel?
Duurzaamheid als trend
Het meest gebruikte argument van voorstanders (veelal oudere generaties) om ze een kans te geven, is dat je deze bedrijven juist nodig hebt in de energietransitie. Shell is tenslotte de grootste investeerder in groene energie van Nederland. Maar goed, China is wereldwijd ook de grootste investeerder in groene energie, terwijl ze tegelijkertijd verantwoordelijk zijn voor 30% van de wereldwijde emissies. Kun je dat ethisch verenigen?
Vergelijk het eens met ons eigen bureau: zouden we geloofwaardig zijn als we op maandag KWF ondersteunen, maar de rest van de week de communicatiestrategie van Philip Morris uitrollen?
En toch is die positieve invloed hard nodig. Vooral nu grote merken zoals Nike, Google en Nestlé hun duurzaamheidsbeloftes hebben teruggeschroefd. De mondiale investeerder BlackRock zelfs publiekelijk afstand heeft genomen van hun betrokkenheid bij sociale en milieuvraagstukken. En ondertussen versoepelde Shell stilletjes hun emissiereductiedoelstellingen voor 2030.
Duurzaam dropje iemand?
Aanjagers van de nieuwe economie
Ondertussen is impact ondernemerschap een van de snelst groeiende bewegingen van onze tijd. Bedrijven zoals Patagonia, Tony’s Chocolonely, Vegetarische Slager en Too Good To Go laten zien dat je verandering ook kunt aanjagen vanuit de onderkant van de markt. Hun succes zit in de manier waarop ze hun alternatief neerzetten. Niet als een verplichting, maar als een aantrekkelijk, sexy product. Impact mag best smaakvol zijn. En in onze branche kennen we deze verhalen maar al te goed. We zijn er trots op wanneer we hieraan meewerken. En misschien werkt die trots juist aanstekelijk wanneer we campagnes ontwikkelen voor bedrijven die nog blijven hangen in de oude economie.
Terug naar onszelf
Dus, wat is onze rol als creatieven? Hebben wij de macht om verandering te forceren? Of moeten we onze invloed relativeren? Het is verleidelijk om te denken dat we boven de bedrijven staan die we vertegenwoordigen. Maar waren het niet juist reclamebureaus in de jaren ’60 en ’70 die bedrijven als Coca-Cola hielpen om massale trends te worden?
Waarom zouden we die kracht niet opnieuw kunnen gebruiken? We zijn in staat om culturen te vormen. Of dat nu is door de massa te bereiken via grote corporaties of door nieuwe economieën te bouwen vanuit de niches. De vraag is niet óf we impact kunnen maken, maar welke impact we willen maken.
Dus, Shell of een duurzaam dropmerk? Misschien is de echte keuze niet waar we voor werken, maar wat we creëren.
Gookie Sassen
Closed on Monday